Νεοέλληνα ραγιά, νομίζεις ότι είσαι λεύτερος, είσαι
μύωπας όμως και δεν βλέπεις τις αλυσίδες στα πόδια και το αποχαυνωμένο σου
μυαλό.
Είσαι δούλος, γιατί έτσι έμαθες να είσαι και έτσι θα
μάθεις τα παιδιά σου.
Βλέπεις μόνο ότι σου επιτρέπουν να δεις, κατοικείς και
εσύ αλυσοδεμένος στο σπήλαιο του Πλάτωνος. Ζεις
με τις σκιές, με τον φόβο, ζεις με τα ψέματα γιατί τα μάτια σου δεν
αντέχουν το Φως. Πονάς και έτσι σκύβεις και άλλο το κεφάλι.
Και από την αντίπερα όχθη αυτοί που έχουν σπάσει τα
δεσμά, πάντα μια χούφτα άνθρωποι, να πολεμούν και να αγωνίζονται για τα Ιδεώδη
της Φυλής τους, για όσα μπορούν να δουν, να νιώσουν, να αισθανθούν.
Να αγωνίζονται με πάθος και ανιδιοτέλεια γιατί έχουν δει
το Φως.
Το Φως από τις χιλιάδες αθάνατες Ελληνικές ψυχές που τους
καθοδηγούν φεγγίζοντας τα πιο δύσβατα μονοπάτια, σε αυτά που μόνο οι ήρωες
διαβαίνουν, μυρίζοντας το ποτισμένο με αίμα χώμα των προγόνων μας. Κουρασμένοι
από το βαρύ φορτίο στις πλάτες τους μα ποτέ σκυφτοί, πάντα περήφανοι σαν αετοί.
Μια ιστορία επαναλαμβανόμενη ανά τους αιώνες.
Τα λάβαρα υψώθηκαν και είναι η ιστορία μας
Τα τύμπανα πολέμου ήχησαν και είναι τα λόγια του Παλαμά, του Καζαντζάκη η Ιερή μας
παρακαταθήκη.
Είμαστε οι λίγοι και είμαστε εναντίων όλων.
Μέχρι τη Νίκη
Ζήτω η Χρυσή Αυγή
Ζήτω ο Αρχηγός
Τερέζα Π.
