Άρθρο την Κορίνας Πενέση στην εφημερίδα "ΕΜΠΡΟΣ"
Βρισκόμαστε στις αρχές του 21ου αιώνα και το δημογραφικό πρόβλημα σε συνδυασμό με την «παγκοσμιοποίηση» στην οποία μας εξαναγκάζουν, αποτελεί μείζον πρόβλημα για την Δύση. Η Ελλάδα είναι η χώρα που πλήττεται περισσότερο από αυτές τις νέες (αρνητικές) εξελίξεις. Μετά από το (δραματικό, αν και ανώδυνο τότε) ξεκίνημα στις αρχές της δεκαετίας του ΄90, σήμερα έχουμε εισέλθει σε μια φάση πρωτόγνωρη στα ελληνικά χρονικά. Φάση που χαρακτηρίζεται από πλήρη αβεβαιότητα.
Από τα αρχαία χρόνια και διά μέσου των αιώνων οι λαοί της ανατολής αναζητούσαν «ζωτικό χώρο» για να εξαπλωθούν στην Δύση. Πάντα την πίεση την ασκούσε η πολυπληθής Ανατολή έναντι της Δύσης. Από τις απόπειρες επεκτατισμού των Περσών μέχρι τις επιδρομές των τουρκομογγόλων η ασιατική απειλή βρισκόταν πάντα εδώ. Τώρα είναι τα εκατομμύρια λαθρομεταναστών που κατακλύζουν τις ευρωπαϊκές χώρες. Εκατομμύρια νέων ανθρώπων, σε παραγωγική ηλικία, σε πλήρη αντίθεση με την «γερασμένη» Ευρώπη που την χαρακτηρίζει η υπογεννητικότητα.
Η μοίρα λοιπόν, καλώς ή κακώς έφερε την Ελλάδα μας να αποτελεί την είσοδο προς την Ευρώπη, άρα τον πρώτο σταθμό εγκατάστασης. Λόγω της γεωγραφικής θέσης της η χώρα μας είναι εντελώς εκτεθειμένη.Αντιμετωπίζουμε τον κίνδυνο να συνεχίσουμε να υφιστάμεθα ως έθνος…
Ακούγεται υπερβολικό, αλλά ίσως δεν βρίσκεται μακριά η εποχή που η Ελλάδα θα είναι μια χώρα τόσο γερασμένη, όπου τα σχολεία θα έχουν ελάχιστα παιδιά (και από αυτά τα περισσότερα θα είναι παιδιά λαθρομεταναστών) και τα νοσοκομεία θα είναι γεμάτα από υπερήλικες. Οι συνταξιούχοι θα είναι περισσότεροι από τους έφηβους (αν και με την εξαθλίωση των ασφαλιστικών ταμείων, αμφιβάλλουμε αν το κράτος θα μπορεί μελλοντικά να δίνει συντάξεις).
Οι νέοι δεν θα έχουν ιδανικά και θα αδιαφορούν για τα πάντα. Με την εργασιακή ανασφάλεια που επικρατεί, αφού έτσι μας έχουν καταντήσει, δεν θα σκεφτούν καν το ενδεχόμενο να φτιάξουν την δική τους οικογένεια.
Όταν κάποιος είναι μακροχρόνια άνεργος, όταν οι σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων φθίνουν και δεν έχουν την ποιότητα που είχαν παλιά, όταν τα διαζύγια αυξάνονται συνεχώς, όταν οι εκτρώσεις είναι σχεδόν τριπλάσιες από τις γεννήσεις ετησίως (έχουμε την πρωτιά στην Ευρώπη), τότε το ελληνικό έθνος βρίσκεται αντιμέτωπο με την δημογραφική κατάρρευση.
Η υπογεννητικότητα αυξάνεται τόσο ραγδαία, που το 2000 οι θάνατοι ήταν περισσότεροι από τις γεννήσεις. Αν λάβουμε υπόψη μας ότι από αυτές τις γεννήσεις το 30% περίπου αφορά παιδιά αλλοδαπών, καταλαβαίνουμε πόσο διογκώνεται το πρόβλημα.
Είναι χαρακτηριστικό ότι μέσα σε μια δεκαετία χάθηκαν 1.000.000 Έλληνες. πρόκειται για την χειρότερη δημογραφικά δεκαετία μετά την δεκαετία του Β ’Π.Π. και του εμφυλίου πολέμου! Ακόμη και τότε όμως, δεν είχε υπάρξει τόσο μεγάλη αναλογικά πληθυσμιακή απώλεια. Με τον υπάρχοντα ρυθμό μείωσης του πληθυσμού, υπολογίζεται ότι στα τέλη της δεκαετίας θα έχουμε φτάσει στα επίπεδα του 1970.
Για να διατηρηθεί ένας πολιτισμός για πάνω από 25 χρόνια πρέπει να υπάρχει ρυθμός γονιμότητας τουλάχιστον 2,11 παιδιά ανά οικογένεια. Με μικρότερο ρυθμό ο πολιτισμός αυτός θα συρρικνωθεί. Ενώ στην Ευρωπαϊκή Ένωση ο ρυθμός γονιμότητας είναι περίπου 1,38 μόνο και ενώ η ιστορική έρευνα μας λέει ότι αυτοί οι αριθμοί είναι αδύνατον να αντιστραφούν με αποτέλεσμα σε λίγα χρόνια η Ευρώπη όπως την ξέρουμε να πάψει να υπάρχει, παρ΄ όλα αυτά ο πληθυσμός της Ευρώπης δεν ελαττώνεται, εξαιτίας της μετανάστευσης.
Βρισκόμαστε σε ένα σταυροδρόμι όπου συναντούνται διαφορετικοί λαοί, θρησκείες και πολιτισμοί.
Στις μεγάλες πόλεις αλλά και στην επαρχία επικρατεί ανασφάλεια και φόβος. Οι λαθρομετανάστες καταφεύγουν σε παραβατικές συμπεριφορές με δολοφονίες, ληστείες, πορνεία. Ποιος μπορεί να τους σταματήσει όταν η πληθυσμιακή συρρίκνωση οδηγεί αναπόφευκτα και στην στρατιωτική; Ποιος θα στελεχώσει τις ένοπλες δυνάμεις της χώρας αφού το έμψυχο υλικό μας ολοένα μειώνεται; Θα είναι λοιπόν αδύνατον να επιβληθεί η τάξη.
Ο Ελληνισμός χάνεται και δεν γίνεται τίποτα για να σταματήσει αυτό.
Η Χρυσή Αυγή για την επίλυση του μείζονος αυτού ζητήματος θέτει ως προαπαιτούμενα:
- Φορολογικές ελαφρύνσεις για όλα τα ζευγάρια που αποκτούν παιδί. Δυστυχώς τα νέα φορολογικά μέτρα της συγκυβέρνησης χτυπούν την οικογένεια, αντί να την ενισχύουν, απτή απόδειξη του εθνομηδενισμού του πολιτικού συστήματος.
- Εφάπαξ απόδοση χρηματικής βοήθειας σε κάθε νέο Έλληνα που γεννιέται.
- Επιδότηση της μητρότητας, γενναία ενίσχυση των τρίτεκνων και πολύτεκνων οικογενειών και προστασία της ανύπαντρης μητέρας.
Γιατί το Εθνικό Κράτος οφείλει πρώτα απ΄όλα να επενδύει στο μέλλον του, δηλαδή στις νέες γενιές Ελλήνων.
