Γράφει ο Θοδωρής Τσέλας.
Η εξίσωση, των λέξεων «πρόσφυγας» και (λαθρο)»μετανάστης», εννοώντας πως είναι το ίδιο, η προσφυγιά και ο ξεριζωμός των Ελλήνων του Πόντου και της Ιωνίας, με τις «ψευτοπροσφυγικές ροές» που παρατηρούμε να κορυφώνονται το τελευταίο 11μηνο, σε συνάρτηση με την άρνηση της Αριστεράς να αναγνωρίσει την γενοκτονία που συνετελέσθη από το 1914 ως το 1922 από τους Τούρκους, αλλά και την περίοδο, 1929-1933 από τον Στάλιν και τους μπολσεβίκους, είναι προσβολή για τις γιαγιάδες και τους παππούδες μας που μάτωσαν.
Και όταν δεν αναγνωρίζεται η γενοκτονία του λαού μας στο παρελθόν, και δεν διεκδικούμε την τιμωρία των ενόχων, αυτό δίνει την δικαιολογία, στους ίδιους ενόχους, να κάνουν ξανά τα ίδια και στο μέλλον…
Τέτοιες μέρες περίπου, το 1922, η συγχωρεμένη πλέον γιαγιά μου, ήταν δεν ήταν 7 χρονών όταν περνούσε ως προσφυγοπούλα από τις Κυδωνιές (Αϊβαλί) στην Σμύρνη και από εκεί στην Ελλάδα, ξεριζωμένη από την Ελληνική γη της Ιωνίας, κυνηγημένη από τους Τούρκους, χωρίς υπάρχοντα, με την εικόνα των σφαγμένων στα μάτια, με τα αποκαϊδια στα χέρια και τα ρούχα της, με μόνη σκέψη αυτής και των μεγαλύτερων συγγενών που την κρατούσαν, να επέστρεφε κάποτε εκεί που γεννήθηκε… Έλεγε που και που με καημό: «Στα ξένα νοιώθω Έλληνας και στην Ελλάδα ξένος».
Όσοι εξισώνουν λοιπόν τις λέξεις, αλλάζοντας τους το νόημα, στηρίζονται στην λύπη που προκαλούν οι εικόνες, με τα γυναικόπαιδα που πνίγουν στο Αιγαίο οι δολοφόνοι τούρκοι, που εκμεταλλεύονται το γεγονός πως τα σύνορα δεν φυλάσσονται από τον στρατό μας, και προσπαθούν, μέσα από τη σύγχυση που δημιουργούν να μας πουν πως οι χιλιάδες άνδρες που εμφανίζονται να βγάζουν σέλφι φωτογραφίες, – και που δεν είναι ΠΟΤΕ στις ίδιες βάρκες με όσους πνίγονται – είναι όλοι «Σύριοι πρόσφυγες», που ζουν τις ίδιες καταστάσεις με όσα έζησαν οι δικές μας οικογένειες τότε.
Φυσικά, ότι λένε, το λένε απλά για να εξυπηρετήσουν τα καλοπληρωμένα σχέδια της Νέας Τάξης Πραγμάτων, που προωθεί την παγκοσμιοποίηση και την μίξη των λαών και των εθνών σε χώματα χωρίς προσδιορισμό πατρίδας.
Για να τελειώνουμε, γιατί με την ιστορία δεν πρέπει να παίζεις: Σύμφωνα με τη Συνθήκη του Ο.Η.Ε. για τους Πρόσφυγες, που έχει υπογραφεί από 147 χώρες, πρόσφυγας είναι κάποιος που:
βρίσκεται εκτός της χώρας καταγωγής του.
κινδυνεύει πραγματικά να υποστεί παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων του στη χώρα του εξαιτίας της ταυτότητάς του ή των πεποιθήσεών του.
Δεν μπορεί ή δεν θέλει να επιστρέψει επειδή η κυβέρνησή του δεν μπορεί ή δεν θέλει να τον προστατέψει.
Ιδού οι ψευδοπροσφυγικές ροές – Θυμίζουμε, πως στο μεγαλύτερο μέρος της, η Συρία, δεν είναι εμπόλεμη. Το ίδιο και το Ιρακ ή το Αφγανιστάν – που υπερασπίζονται οι αριστεροί, που προσπαθούν να προκαλέσουν θολούρα στην κρίση του Ελληνικού λαού, λέγοντας του προκλητικά πως «κι εμείς έχουμε υπάρξει, το 1922, στον δρόμο της προσφυγιάς».
Αυτοί οι μετανάστες, στην πλειοψηφία τους είναι άνδρες! Σύμφωνα με τις δηλώσεις τους, οι περισσότεροι από τους μισούς από αυτούς είναι μεταξύ 18 και 34 ετών. Σε αντίθεση με την ιδέα που προβάλλεται σήμερα στα μέσα μαζικής ενημέρωσης, λιγότερο από το ένα τρίτο, είναι πρόσφυγες από εμπόλεμες ζώνες: το 20% είναι Σύροι, το 7% Αφγανοί και το 3% Ιρακινοί.
Τα υπόλοιπα δύο τρίτα δεν προέρχονται από χώρες σε εμπόλεμη κατάσταση και είναι κυρίως οικονομικοί μετανάστες, οι οποίοι επειδή έρχονται παράνομα, είναι ΛΑΘΡΟΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ!
Όσα λέμε, τα είπε και σε συνέντευξη τύπου, ο εκπρόσωπος του γερμανικού υπουργείου Εσωτερικών, Τομπίας Πλάτε, κατά τη διάρκεια της οποίας αποκάλυψε ότι ένας στους τρεις «πρόσφυγες από την Συρία» που καταφτάνει στην Γερμανία, δεν είναι ούτε Σύριος ούτε πρόσφυγας!
Την ίδια ώρα, ο υπουργός Εσωτερικών Τόμας Ντε Μεζιέρ, κατά τη διάρκεια δικής του συνέντευξης τύπου, επιβεβαίωσε τον εκπρόσωπό του: «Ανακαλύπτουμε πλαστά συριακά διαβατήρια. Υπάρχουν ενδείξεις σύμφωνα με τις οποίες πολλοί από τους μετανάστες και τους πρόσφυγες παριστάνουν ότι έρχονται από τη Συρία, αλλά δεν μιλούν λέξη αραβικά».
Και ιδού οι πραγματικές προσφυγικές ροές, ότι απέμεινε δηλαδή, από την γενοκτονία της Σμύρνης και του Πόντου, αποτελούμενες από γυναικόπαιδα και γέροντες και οικογένειες.
Κάποιοι προσπαθούν να εξισώσουν το χάλι που ζούμε σήμερα, αποκρύπτοντας και παραπληροφορώντας τον κόσμο πως: Το 1.000.000+ που διώχθηκε βιαίως από τα παράλια της Μικράς Ασίας, την Σμύρνη και τον Πόντο, ήταν ΈΛΛΗΝΕΣ που στην συντριπτική τους πλειοψηφία, γύριζαν στην Πατρίδα, από την Πατρίδα τους.
ΔΕΝ πήγαν σε κάποιο άλλο μέρος, διασχίζοντας χιλιάδες επί χιλιάδων μέτρων γης, για να εγκατασταθούν ετσιθελικά οπουδήποτε, επιβαρύνοντας οποιονδήποτε άλλον.
Και όπου πήγαν το εξωτερικό, πήγαν νόμιμα, σεβόμενοι την χώρα φιλοξενίας, ενώ πάντα είχαν ένα όνειρο…
Να επιστρέψουν….
