Η ραψωδία ‘’Ι’’ της Ιλιάδος (Πρεσβεία προς Αχιλλέα. Λιταί) πραγματεύεται την προσπάθεια των Αχαιών, μετά από συμβούλιο να πείσουν τον Αχιλλέα ώστε να επιστρέψει στο πεδίο της μάχης. Την εν λόγω αποστολή αναλαμβάνει ‘’πρεσβεία’’ αποτελούμενη από τους: Οδυσσέα, Αίαντα, Φοίνικα και δύο κήρυκες. Γνωρίζουν πως το έργο είναι δύσκολο, αλλά η απειλή του θηριώδους Έκτορα αποτελεί το βασικό τους κίνητρο.
Όλοι οι πρεσβευτές έχουν κοινό σκοπό, ενώ ο Αχιλλέας τους υποδέχεται στη σκηνή του με κάθε επιβεβλημένη τιμή. Απο την πρεσβεία ξεχωρίζει ο σεβάσμιος γέροντας και δαμαστής αλόγων Φοίνιξ, παιδαγωγός του Αχιλλέα και μέντοράς του. Στην προσπάθεια του να πείσει τον σκληροτάχηλο πολεμιστή παραθέτει την ιστoρία του Μελεάγρου (τα συνθετικά του ονόμας, ‘’μέλε’’ και ‘’ἄγαρ ‘’ υποδηλώνουν αυτόν που αρέσκεται να κυνηγά). Το συγκεριμένο χωρίο κατά πολλούς συνιστά ‘’το άστρον της ελληνικής ποιήσεως στην πιό λαμπρή του ώρα’’.
Σύμφωνα με αυτή την ιστορία, η θεά Άρτεμις εξοργίστηκε με το βασιλιά Οινέα τη ε Καλυδώνος (πόλη της Αιτωλίας) επειδή εκείνος δεν θυσίασε προς τιμήν της τους πρώτους καρπούς του χωραφιού. Η ίδια η θεά ξεσήκωσε εναντίον του αγριόχοιρο ο οποίος προξενούσε ζημιές στα κτήματα. Τον αγριόχοιρο εξολόθρευσε ο γιός του Οινέα Μέλεαγρος με ομάδα επίλεκτων κηνυγών. Τότε η θεά ξεσήκωσε πόλεμο για το κεφάλι και το δασύτριχο δέρμα του κτήνους μεταξύ των Αιτωλών και των Κουρητών (λαός της Αιτωλίας που ζούσε στην Ακαρνανία) οι οποίοι πολεμούσαν γύρω απο την πόλη Καλυδώνα. Η πόλη θα ήταν έυκολο ν’αντισταθεί εάν στη σύρραξη συμμετείχε ο ‘’αγαπητός στο θεό Άρη’’ Μελέαγρος, κάτι που δεν συνέβαινε. Ο Μελέαγρος τυφλωμένος από οργή εναντίον της μητέρας του (Αλθαία) δεν λάμβανε μέρος στον πόλεμο.
Κατ’ αντιστοιχία με τον Αχιλλέα προσφέρονταν λαμπρά δώρα στο Μελέαγρο όπως κτήμα στην πεδιάδα της Καλυδωνίας, ενώ παράλληλα ήταν σπαρακτικές οι ικεσίες απο τον πατέρα, τη μητέρα, τις αδελφές και από τους αγαπητούς και σεβαστούς συντρόφους του. Ο ίδιος δεν ανταποκρινόταν και δεν ριχνόταν στη μάχη. Όταν όμως οι Κουρήτες εκπορθούσαν τους πύργους, η σύζυγος του Μελεάγρου Κλεοπάτρα ανέλαβε να μεταστρέψει στη στάση του. Αφού ανέφερε όσα δεινά υφίστανται οι κυριευμένες πόλεις συντάραξε όπως αναφέρει ο όμηρος την ψυχή του και ο ηρωικός Μελέαγρος υποχώρησε στην καρδιά του, ρίχτηκε στη μάχη και απομάκρυνε κάθε συμφορά από την πόλη.
Η ιστορία που διηγήθηκε στον Αχιλλέα ο Φοίνικας είναι σαφώς παρόμοια ε τη δική του. Ο ήρωας καλείται ν’ αναταποκριθεί δτις ‘’Λιτές’’ (τα παρακαλητά της πρεσβείας που προστατεύοντα σαν θεότητες απ’τον ίδιο το Δία) και όπως ο Μελέαγρος να σώσει τους Αχαιούς την κρίσιμη στιγμή. Γνωρίζουμε πως δε θα το πράξει , παραμόνο μετά την τραγική απώλεια του Πατρόκλου.
Πάτροκλος Αντωνίου
Τ.Ο. Αχαρνών - Θρακομακεδόνων
Τ.Ο. Αχαρνών - Θρακομακεδόνων
