Social Icons

Πολυτεχνείο: ο μύθος του μεταπολιτευτικού κατεστημένου

17 Νοεμβρίου σήμερα και η απορία που μου έχει γεννηθεί είναι αν φέτος θα δράσουν όπως κάθε χρόνο οι 50-100 αλήτες αντιεξουσιαστές, γνωστοί – άγνωστοι, κουκουλοφόροι και λοιποί, ή θα πάρουν εντολή να κάτσουν στα αυγά τους,επειδή φέτος πρέπει να φανεί ότι «υπάρχει κράτος που κάνει σωστά την δουλειά του και πατάσσει τη βία από όπου και αν προέρχεται;»

Φέτος θα χυθούν και πάλι τόνοι λάσπης και υποκρισίας για την επέτειο του πολυτεχνείου, θα ακούσουμε πως κάποιοι αγωνίστηκαν για την Δημοκρατία και στη συνέχεια θα πάνε όλοι οι εκπρόσωποι των αποκομμάτων του συστήματος, οι Υπουργοί και οι Αρχηγοί τους για να καταθέσουν στεφάνι στο  κεφάλι κεφάλι του Σβορώνου  για την  μνήμη των «νεκρών»...
Το ίδιο θα κάνουν και τα Μ.Μ.Ε. του συστήματος και της διαπλοκής στο όνομα της προπαγάνδας που έχει στηθεί από το 1974 και έπειτα.
Μιας προπαγάνδας που γέννησε και συντήρησε όλα αυτά τα χρόνια «αγωνιστές». Αυτό είναι το δίχως άλλο αδιαμφισβήτητο: το Πολυτεχνείο γέννησε τους αγωνιστές της (δεξιάς) τσέπης, τους αγωνιστές της ρεμούλας, τους αγωνιστές της διασπάθισης του Δημόσιου Χρήματος και εν τέλει τους αγωνιστές του ξεπουλήματος του Εθνικού μας πλούτου.
Ποια όμως είναι τα «παιδιά» του Πολυτεχνείου; Να αρχίσω από την περιφερόμενη σε όλα τα κόμματα του συνταγματικού τόξου κ. Δαμανάκη, και να συνεχίσω με τους «Αγωνιστές της Δημοκρατίας» που χωρίς να κολλήσουν ποτέ ούτε ένα ένσημο έκαναν αμύθητες περιουσίες, «αγωνιστές» όπως ο Λαλιώτης, ο Τσουκάτος, ο Μαντέλης , ο Τσοχατζόπουλος, ο Βουλγαράκης , ο Λιάπης, ο Παπαντωνίου και ο κατάλογος συνεχίζεται…
Θα μου πει τώρα κάποιος «ντροπή δεν σέβεσαι τους νεκρούς του πολυτεχνείου».
Υπήρξαν νεκροί ΜΕΣΑ στο πολυτεχνείο; ΌΧΙ... Μα μπήκε μέσα το τεθωρακισμένο, δεν σκοτώθηκε κανείς; ΟΧΙ!...

Υπήρχαν, λέει, έξω...

Σαν να λέμε, γίνεται ένας πόλεμος σε μια χώρα, αλλά οι νεκροί βρίσκονται σε άλλες χώρες γύρω από την εμπόλεμη ζώνη...

ΚΑΙ ΤΟ ΛΕΝΕ ΑΥΤΟ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑ... ΕΜΕΙΣ ΤΟ ΛΕΜΕ ΠΡΟΒΟΚΑΤΣΙΑ...

Ας είναι...

Υπάρχουν νεκροί από την διεφθαρμένη και ανήθικη "γενιά του Πολυτεχνείου;"

ΝΑΙ, πάνω από 4.000...

Διεφθαρμένη γενιά θα μου πείτε...

Υπήρξαν όμως πράγματι νεκροί στο πολυτεχνείο; Ναι,όσο νεκρή ήταν και η Ηλένια Ασημακοπούλου. Είναι γνωστό το παραμύθι.Αφήνοντας όμως τα παραμύθια και πηγαίνοντας στα πραγματικά γεγονότα η ιστορία για τους νεκρούς του πολυτεχνείου αρχίζει και τελειώνει με την υπ΄αριθμ. 33437/11-10-1975 αναφορά της συγκλήτου του πολυτεχνείου προς τον εισαγγελέα Τσεβά που επιβεβαιώνει ότι κανένας σπουδαστής δεν σκοτώθηκε κατά τα γεγονότα του πολυτεχνείου.
Τι ήταν όμως το κίνημα της 21ης Απριλίου και λέω κίνημα γιατί αποτελούνταν από κατώτερους – ανώτερους Αξιωματικούς οι περισσότεροι μέλη του Ι.Δ.Ε.Α. και όχι Ανώτατους, που πολέμησαν κατά των Ιταλογερμανών αλλά και στον συμμοριτοπόλεμο. Ήταν το κίνημα που είχε αναθέσει στις μικτές ομάδες μηχανικής ανασυγκροτήσεως γνωστή και ως Μ.Ο.Μ.Α. όλα τα Δημόσια έργα και ουχί σε μεγαλοεργολάβους που ελέγχουν (και) τα Μ.Μ.Ε. προσλαμβάνοντας μάλιστα και ανασφάλιστους λαθρομετανάστες όπως γίνεται στα χρόνια της Δημοκρατίας.
Ήταν το κίνημα που μετέτρεψε τη Ελλάδα σ΄ένα απέραντο εργοτάξιο φτιάχνοντας δρόμους και πηγαίνοντας ρεύμα και στο πιο απομακρυσμένο χωριό της Ελλάδος.
Ήταν το κίνημα που βοήθησε τους αγρότες όσο κανείς διαγράφοντάς τους δάνεια που είχε ως αποτέλεσμα την μέγιστη ανάπτυξη της Γεωργίας και Κτηνοτροφίας.Μερικές συγκρίσεις με το σήμερα είναι ΤΡΑΓΙΚΕΣ. Ήταν το κίνημα που η βιομηχανία γνώρισε μεγάλη άνθηση που έγιναν εργοστάσια όπως Πειραϊκή Πατραϊκή, Ιζόλα, Ε.Λ.Β.Ο., Ε.Β.Ο. ΠΥΡΚΑΛ κ.α. που έδωσαν χιλιάδες θέσεις εργασίας και που στα χρόνια της Δημοκρατίας θεωρήθηκαν προβληματικές Εταιρείες, κρατικοποιήθηκαν και στο τέλος έκλεισαν με αποτέλεσμα την αύξηση της Ανεργίας.
Ήταν το κίνημα που τα έβαλε με τους Αμερικάνους όσον αφορά τον ορυκτό πλούτο της χώρας και το πλήρωσε βέβαια ακριβά επειδή θέλησε να αντικαταστήσει την δραχμή με το δολάριο για τις αγοραπωλησίες των Ελληνικών πετρελαίων ενώ στα χρόνια της Δημοκρατίας ο Έλληνας πρωθυπουργός ευχαριστούσε τους Αμερικάνους για το θέμα των Ιμίων.
Ήταν το κίνημα που κατάφερε η χώρα να έχει ρυθμούς ανάπτυξης 13,5%, δεύτερη παγκοσμίως μετά την Ιαπωνία. Όσον αφορά στα θέματα ασφάλειας του πολίτη θυμάμαι το ρητό «περασμένα μεγαλεία και διηγώντας τα να κλαις».

Η ΠΑΡΑΚΜΗ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΞΕΚΙΝΗΣΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΕΥΣΗ ΚΙ ΕΠΕΙΤΑ.

Σήμερα εντελώς υποκριτικά γιορτάζουν την αποκατάσταση της Δημοκρατίας αυτοί που εντελώς πραξικοπηματικά οδήγησαν σιδηροδέσμιους και χωρίς ίχνος ενοχής τους Δημοκρατικά εκλεγμένους Βουλευτές της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ στην φυλακή. Ο δε πρωθυπουργός της χώρας δήλωνε εντελώς Δημοκρατικά : «Θα εξαφανίσω την ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ από την πολιτική ζωή του τόπου», του μόνου πολιτικού κόμματος που αντιστέκεται απέναντι σε ντόπια και ξένα κέντρα που θέλουν την χώρα μας προτεκτοράτο.
Η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ είναι το μόνο κόμμα που κάνει ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ γι΄αυτό άλλωστε και υφίσταται αυτήν την πρωτοφανή πολίτικη δίωξη .

ΖΗΤΩ Η ΝΙΚΗ!

Κορίνα – T.O. Άνω Λιοσίων