Social Icons

ΠΡΟΚΛΗΤΙΚΟΙ ΠΑΛΙ ΟΙ ΤΟΥΡΚΟΙ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ


Άρθρο της Κορίνας Πενέση στην εφημερίδα «Εμπρός»

Μετά από την εκλογή του τουρκοκύπριου ηγέτη Μουσταφά Ακιντζί και την επανάληψη των διακοινοτικών συνομιλιών, ήρθαν οι δηλώσεις του Τούρκου Προέδρου Ταγίπ Ερντογάν και του Αμερικανού πρέσβη στη Λευκωσία να ταράξουν την (σκοπίμως) αισιόδοξη ατμόσφαιρα που είχε καλλιεργηθεί.
Συγκεκριμένα, ο Ερντογάν σε δηλώσεις του προς τον τουρκικό τύπο είπε τα εξής: «Η Τουρκία δεν κάνει βήμα πίσω από την πολιτική της στο Κυπριακό και στο θέμα των ενεργειακών πηγών. Το φυσικό αέριο της Κύπρου ανήκει και στις δυο πλευρές. Και πρέπει όλοι να αντιληφθούν ότι τίποτε δεν μπορεί να γίνει στην περιοχή χωρίς την έγκριση της Τουρκίας».

Όπως βλέπουμε λοιπόν, οι Τούρκοι τα θέλουν «μονά – ζυγά» δικά τους… Δεν επιδιώκουν μόνο την αναγνώριση των τετελεσμένων, νομιμοποιώντας την τουρκική κατοχή και ανάγοντας την τουρκική μειοψηφία και το ψευδοκράτος σε ισότιμο μέρος καθιστώντας τον Κυπριακό ελληνισμό όμηρο της Άγκυρας. Επιδιώκουν και τη μερίδα του λέοντος από το φυσικό αέριο της Κύπρου. Πως; Διεκδικώντας «ίσο» μερίδιο για τους τουρκοκυπρίους. Οριοθετώντας την ΑΟΖ μεταξύ Κύπρου και Τουρκίας με τρόπο που να παίρνονται οι αποφάσεις μονάχα με τη σύμφωνη γνώμη των τουρκοκυπρίων, άρα της Άγκυρας. Δηλώνοντας εξαρχής ανυποχώρητη η τουρκική πλευρά στο θέμα της εξαγωγής του φυσικού αερίου της Κύπρου προς την Ευρώπη με αγωγό μέσω Τουρκίας.

Οι διακοινοτικές συνομιλίες για το Κυπριακό υπενθυμίζουμε ότι διεκόπησαν τον περασμένο Οκτώβριο ως αντίδραση στην εισβολή του τουρκικού ερευνητικού σκάφους «Barbaros» στην ΑΟΖ της ελεύθερης Κύπρου. Ο πρόεδρος Αναστασιάδης είχε δηλώσει ότι εάν η Άγκυρα δεν απέσυρε το «Barbaros», η ελληνική πλευρά δεν θα επανερχόταν στις συνομιλίες. Με θράσος –όπως πάντα- η Άγκυρα έθετε από την πλευρά της απροκάλυπτα τα εξής: Να δεχτεί η ελληνική πλευρά να τεθεί προς συζήτηση στις διακοινοτικές συνομιλίες το θέμα του φυσικού αερίου, που σημαίνει ότι αποδέχεται έτσι ότι το φυσικό αέριο στην ΑΟΖ της ελεύθερης Κύπρου είναι θέμα στο οποίο έχουν λόγο και οι τουρκοκύπριοι. Και την πίτα ολόκληρη, δηλαδή, και τον σκύλο χορτάτο. Και παράνομη κατοχή της βόρειας Κύπρου και διεκδίκηση επιπλέον δικαιωμάτων στην ελεύθερη Κύπρο.

Ο δε Κύπριος πρόεδρος, ενέδωσε στις πιέσεις των αμερικανών για μια χειρονομία «καλής θελήσεως» (!) προς την τουρκική πλευρά και δέχτηκε να συζητηθεί το θέμα του φυσικού αερίου στις διακοινοτικές συνομιλίες, σε συνδυασμό με την επιστροφή του κατεχόμενου εδάφους. Αυτή η παραχώρηση θα έπρεπε να ανταποδοθεί με την αποχώρηση του «Barbaros» από την Κυπριακή ΑΟΖ και την ανάκληση της σχετικής NAVTEX. Για να γίνει όμως αυτό, οι Τούρκοι έθεταν και δεύτερο όρο: Να σταματήσει άμεσα η ελληνική πλευρά τη δήθεν «μονομερή» αξιοποίηση της ΑΟΖ, αλλιώς να δεχθεί τη συνδιαχείριση του φυσικού αερίου με τους τουρκοκυπρίους!

Εδώ παρενέβη ως διαμεσολαβητής ο ειδικός αντιπρόσωπος του Γ. Γραμματέα του ΟΗΕ, Έσπεν Μπαρθ Άιντα, ο οποίος παρουσίασε ως ευκαιρία την τρίμηνη διακοπή των εργασιών για τεχνικούς λόγους στην Κυπριακή ΑΟΖ και έπεισε την Κυπριακή πλευρά να «αδράξει την ευκαιρία» (!) για την επανάληψη των διακοινοτικών συνομιλιών.

Μήπως όμως επανάληψη των διακοινοτικών συνομιλιών σημαίνει σιωπηρή αποδοχή της Ελληνικής πλευράς των όρων που θέτουν οι Τούρκοι για αναστολή οποιωνδήποτε εργασιών στην ΑΟΖ της Κύπρου για την αξιοποίησή της;

Οι δηλώσεις του Ερντογάν μας υπενθυμίζουν ποιες είναι πραγματικά οι τουρκικές επιδιώξεις. Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, ήρθε και ο Αμερικανός πρέσβης Τζον Κένινγκ να δηλώσει το εξής σε διάλεξή του στο Πανεπιστήμιο Κύπρου: «Κατά την άποψή μου, το Κυπριακό δεν είναι θέμα εισβολής και κατοχής»! Αλλά τι θέμα είναι; «Ευγενών σκοπών» των Τούρκων και ειρηνικής συνύπαρξης των δύο λαών;

Τέτοια απαράδεκτα συμβαίνουν όταν υπάρχει ανοχή υπέρ του δέοντος. Εναποθέτουμε τις ελπίδες και την σωτηρία μας στους διεθνείς οργανισμούς ή στους μεροληπτικούς σε βάρος μας συμμάχους και σε διαλόγους χωρίς προοπτική, και όταν νικιόμαστε αναγγέλλουμε «νίκες» για λόγους εσωτερικής κατανάλωσης και πολιτικών ωφελημάτων. Στη σημερινή κατάσταση, όμως, που βρίσκεται το Κυπριακό, με τέτοιες ενέργειες πού και πώς θα οδηγηθεί παρακάτω; Και με ποια αποτελέσματα;